Tien jaar lang werkte Sanneke van Hassel (1971) bij toneelgezelschap 't Barre Land voordat ze in 2005 debuteerde met IJsregen. Deze verhalenbundel werd geprezen om de licht absurdistische sfeer, de poëtische stijl en de aandacht voor details. Het boek werd genomineerd voor de Vrouw en Kultuur debuut prijs 2005 en voor de Selexyz debutantenprijs 2006. Sanneke van Hassel studeerde Theaterwetenschap en Cultuurgeschiedenis in Utrecht.

Van Hassel levert regelmatig bijdragen aan literaire tijdschriften en bloemlezingen. In het voorjaar van 2006 verbleef zij in opdracht van de Vrede van Utrecht drie weken in Sarajevo. Van deze reis deed ze uitgebreid verslag in Snippers Sarajevo, gepubliceerd in het literaire tijdschrift Tirade. Begin juni 2007 verscheen haar tweede verhalenbundel, Witte veder, die opnieuw een groot succes werd en waarvoor de schrijfster de BNG Literatuurprijs kreeg. In 2010 verscheen haar eerste roman: Nest. In 2012 verscheen haar nieuwe verhalenbundel Ezels, gevolgd door Hier blijf ik in 2014, een dynamisch portret in verhalen van de grote stad, een bijzondere samenwerking met de fotoexpositie De kracht van Rotterdam. Collega-auteur Jan van Mersbergen bracht in 2015 een bloemlezing tot stand ter ere van haar tienjarig schrijversschap onder de titel De ochtenden, waarin hij de gekozen verhalen persoonlijk inleidt. In 2013 werd Van Hassel de driejaarlijkse Anna Blaman Prijs toegekend voor haar gehele oeuvre en prees Times Literary Supplement haar verhaal Indian Time in de Penguin Book of Dutch Short Stories. In 2017 verscheen haar nieuwe roman Stille grond, een roman over de wil goed te doen en de angst voor het onbekende.

In augustus van dit jaar verschijnt de verhalenbundel Nederzettingen waar in kraakheldere taal over een rusteloze tijd en een versplinterde samenleving wordt verhaalt.