In 1975 verscheen De dwaas Gods, een vertaling van God’s Fool van Maarten Maartens. Maarten Maartens is de schuilnaam van Jozua (Joost) Marius van der Poorten Schwarz, die schreef in het Engels wat hem door zijn Nederlandse vakgenoten kwalijk werd genomen. Waarschijnlijk niet in de laatste plaats uit jalousie de métier vanwege zijn grote succes in Engeland, Amerika en Duitsland. Zijn naam werd gevestigd met deze, zijn vierde, roman uit1892. Maarten Maartens werd in 1858 geboren en overleed in Doorn op 3 augustus 1915. Vanwege zijn honderdste sterfdag brengt Meulenhoff deze heruitgave van De dwaas Gods.
Centrale figuur in De dwaas Gods is Elias Lossell, erfgenaam van een groot bedrijf, die in zijn kinderjaren blind en doof is geworden. Naast hem staan zijn beide halfbroers: Hubert, de een speculant en Hendrik gewetensvoller en minder meedogenloos.
Elias leeft een teruggetrokken bestaan met zijn oude kinderjuffrouw, terwijl zijn twee broers zijn erfenis beheren, Hendrik in Nederland en Hubert in China om daar de handel in thee in de gaten te houden. Hendriks spilzieke vrouw en zijn zwager zetten hem aan om met geld van Elias te speculeren, wat leidt tot een hooglopende ruzie tussen de broers met een dramatische afloop.
Maarten Maartens is wel vergeleken met Tolstoj, Dostojewski en Thackeray.
Had Maartens onze taal gekozen, de romankunst van zijn generatie had er anders uit kunnen zien: lichter, met minder benauwenis en minder rodekoollucht. – Wim Zaal