Op 17 december 2010 stak een Tunesische jongeman zichzelf uit protest tegen het regime in brand. Die daad had grote gevolgen. Hij groeide uit tot een nationale held en het Tunesische volk vond de moed in opstand te komen. President Ben Ali weigerde af te treden, waardoor het protest alleen maar groeide. De sociale media en de slechte economische omstandigheden wakkerden het vuur aan. De vlam sloeg over naar andere Arabische landen en de rest is geschiedenis.
Leen Vervaeke is tijdens het begin van de Arabische revolutie in Tunesië en gaat de straat op. Ze staat tussen de rebellen en spreekt met de inwoners die het regime omverwerpen. Daarna reist Vervaeke nog enkele malen naar Tunesië om ook het verdere verloop van dichtbij mee te maken, o.a. om de verkiezingen mee te maken in oktober 2011.
Op intelligente, meeslepende en persoonlijke wijze doet deze talentvolle journaliste verslag van een belangrijke gebeurtenis in de wereldgeschiedenis, waarvan nog niemand de afloop kent.
Leen Vervaeke schreef in de Volkskrant meerdere artikelen over de opstand in Tunesië. Dit vormde de basis van De Jasmijnrevolutie.