Sebastien de Fooz trok een maand lang door zijn eigen stad, Brussel, zonder 's avonds naar huis terug te keren. Zijn enige bestemming was de ontmoeting met de andere. Met welwillende blik ging hij op zoek naar avontuur, ontheemding en innerlijke rust.
De Fooz herontdekte zijn buurt, die hij 'uit het hoofd' kende, als het ware 'vanuit het hart'. Hij werd geconfronteerd met de talloze breuklijnen tussen wijken en mensen, de schotten die zoveel indrukken, oordelen of onverschilligheid opwekken. De Fooz stapte over die breuklijnen heen, en ging zo zijn eigen angsten en vooroordelen te lijf.
Dit boek is een relaas over kwetsbaarheid en diepmenselijke ontmoetingen. De 'thuistocht' is een metafoor van de onzekere mens van vandaag, die niet weet wat de toekomst biedt. Enkel een open en empathische blik kan inspiratie en motivatie brengen.