In De ziel kent geen leeftijd beschrijft Thomas Moore de verfrissende en optimistische weg van het ouder worden.
In 'De ziel kent geen leeftijd' beschrijft Thomas Moore de verfrissende en optimistische weg van het ouder worden. We hoeven hier niet bang voor te zijn, maar mogen deze weg juist omarmen en verwelkomen. In een tijd waarin het belangrijker dan ooit lijkt om jong te blijven (zowel qua uiterlijk als qua gedragingen) kunnen we vervreemd raken van onszelf. Waar staan we in het leven? Hoe willen we ons leven invulling en vervulling geven? Juist als je ouder wordt, heb je steeds beter antwoord op deze vragen. Maar soms lijkt het wel alsof we daar niet aan toe mogen geven, we moeten koste wat kost 'hip & happening' blijven. Dan liggen oppervlakkigheid en vervlakking op de loer, terwijl ouder worden juist een proces is waarbij we onderscheidender, complexer, vervulder, liefdevoller en meer verbonden worden.
Thema's die Thomas Moore in 'De ziel kent geen leeftijd' aansnijdt zijn onder andere liefde, melancholie, mentorschap, seksualiteit, nieuwe leefvormen en een 'erfenis' nalaten. Een positief boek in een tijd waarin ouder worden vaker als straf wordt gepresenteerd dan als iets waardevols!
