De Nationale Synode van Dordrecht (1618-1619) is een uniek
moment in de geschiedenis van het calvinisme. Deze bundel
verschijnt ter gelegenheid van de vierhonderdjarige herdenking
van deze synode. Zes auteurs belichten kerkhistorische
en theologische aspecten en gaan in op de actuele betekenis
van het in Dordt gevoerde debat.
Prof. dr. W.J. op 't Hof laat zien dat - verrassend genoeg -
juist enkele nadere reformatoren kritiek op de synode hadden.
Dr. H. Uil maakt duidelijk hoe de synode de catechese aan de
jeugd wilde inzetten als middel tot versterking van de uniformiteit
van de leer.
De Remonstrantie (1610) is volgens prof. dr. W. van Vlastuin
de 'meest gereformeerde versie' van het remonstrantse gedachtegoed.
Maar ook in dit geschrift wordt aan het werk
van God tekort gedaan. Ds. G. Clements stelt de vraag of we
de parel van de zekerheid van het geloof, die in Christus ligt,
niet verliezen.
In zijn bijdrage laat ds. J.M.D. de Heer zien hoe het Dordtse
debat rond algemene verzoening en vrije wil nog altijd actueel
is. L. van der Tang gaat in op de zeggingskracht van de
Dordtse Leerregels voor deze tijd, nu grote nieuwe vraagstukken
spelen. Wat betekent de plicht om te belijden anno 2018?