Op een vroege novemberochtend in 2004 worden Koos Spee en zijn vrouw ruw gewekt door een zware explosie. Het explosief, vermoedelijk een lawinepijl, dat door de brievenbus naar binnen is gegooid, richt grote schade aan in de hal van hun woning.
Deze aanslag wordt door de leiding van het Openbaar Ministerie zorgvuldig buiten de pers gehouden en ondanks een uitgebreid onderzoek is de dader nooit gepakt.
Was het de bedoeling om Koos Spee een kopje kleiner te maken en hem te laten stoppen met zijn werk als landelijk verkeersofficier? Of was het een overtrokken reactie op een forse bekeuring?
In dit boek beschrijft Koos Spee wat zijn drijfveer was om zich zo veel jaren actief in te zetten voor de verkeersveiligheid en wat de mogelijkheden zijn om met elkaar te zorgen voor minder verkeersslachtoffers.
Koos Spee begon als politieagent op straat. Nadat hij een aantal jaren op de zitting had gestaan als officier van justitie, werd hij landelijk verkeersofficier en hoofd van het Bureau Verkeershandhaving Openbaar Ministerie. Inmiddels is hij met pensioen en heeft hij nog een adviesbureau met de welluidende naam VerkeerDeBaas.
