Boos schept Jonathan de aarde, die in het

gras terechtgekomen is, in de emmer.

Opeens ploft er iets op de bodem. Hij

kijkt. Daar, onder een paar takken, ligt

een vreemd kluitje aarde. Hij buigt zich

voorover en pakt het. Een glad voorwerp

glinstert onder de bruine aarde. Het weegt

best zwaar. Zijn hart begint te bonzen.

Nadat hij er voorzichtig wat aarde afgeveegd

heeft, past het precies in de palm

van zijn hand. Het is rond en goudkleurig.

Hij draait het een paar keer om. Voor een bordje of een schoteltje is het te klein. En

voor een munt te groot. Wat zou het zijn?

Dit boek neemt je mee naar de wereld van vroeger. Door de vondsten die de archeologen

doen, leer je de mensen van toen beter kennen. Er is veel veranderd, maar ook

veel hetzelfde gebleven. Jonathan ontdekt dat bijgeloof van alle tijden is en dat het

een hoop narigheid kan veroorzaken.