Een klassieker uit de wereldliteratuur over het bruisende Berlijn in de jaren 1920.
Berlijn Alexanderplatz is het verhaal van een man die méér van het leven verlangt dan een simpele boterham, en daarmee het noodlot over zich afroept.
Franz Biberkopf is net vrijgelaten uit de gevangenis en probeert op eerlijke wijze aan de kost te komen. Maar dat blijkt nog niet zo makkelijk. Hij raakt verzeild in scènes die even hilarisch als verdrietig zijn, en ondanks zijn goede wil en inzet begint hij te beseffen dat wat hij verlangde niet eenvoudig en vanzelfsprekend was maar 'hoogmoedig en naïef, brutaal maar evengoed laf en vol zwakheden'. En al loopt hij aan het eind van de roman weer rond op zijn Alexanderplatz, het is de vraag of dat nu het plein in het werkelijke Berlijn is, of ergens in het hiernamaals.
Alfred Döblin vertelt op virtuoze wijze het verhaal van het bruisende Berlijn uit de jaren twintig van de vorige eeuw, een stad die uit zijn voegen is gebarsten door de toeloop van massa's gelukszoekers. Het stadsrumoer klinkt op in het hoofd van Franz Biberkopf en op iedere bladzijde van het boek: het kroegleven, de onderwereld met zijn kruimeldieven en scharrelaars, de tobbers die het hoofd maar net boven water weten te houden. Het is een verhaal waarin een uitbundig bal net zo minutieus wordt beschreven als de bedrijvigheid in het kolossale slachthuis dat de metropool van vlees moet voorzien.
Deze eerste volledige en getrouwe Nederlandse vertaling van meestervertaler Hans Driessen is een eerbetoon aan een van de grootste Duitse schrijvers uit de twintigste eeuw.
'Een geniale roman, afstandelijk, geestig en vol sociaal mededogen' De Volkskrant *****
'Bij het lezen kom je ogen en oren te kort. Van elke bladzijde spat de levendigheid.'Het Parool ****
'Een fenomenaal boek dat zich met ieder meestwerk kan meten' Literair Nederland
'Grimmig en hilarisch, nuchter en bevlogen, lyrisch en vulgair, wanhopig en berustend' De Reactor
'Aan zijn werk dank ik vele uren van grootse vervulling. Döblin schrijft dapper, vernieuwend, levenscheppend proza, voorwaarts strevend proza.' - Thomas Mann
