Op poëtische wijze, met veel mededogen, en in een directe stijl heeft F.A.Brocatus een indringende roman geschreven.
De nacht is nooit af:
Gust rouwt om zijn geliefde Jarry. Twee dierbare vrienden - Baptist en Silvia - steunen hem in zijn verdriet. Terwijl Baptist afstandelijker beschouwt, komt Silvia dichterbij. Wat Gust en Silvia met Jarry deelden raakt op subtiele wijze met elkaar verbonden.
Levert een verzameling beschrijvingen van voorwerpen een interessant boek op? Wordt het niet een saaie en voorspelbare opsomming? In dit geval niet. Frans A. Brocatus kan schrijven. Dat liet hij al eerder zien in zeven dichtbundels en een roman. Dankzij zijn vakkundige beschrijvingen van dode zaken komt er iets tot leven. Dat besef groeit naarmate je verder leest: na elk verhaal, met elk voorwerp, leer je de mens (aangeduid met "hij") beter kennen. Via een omweg ontstaat een intiem portret. Het is verrassend dat het zo werkt.
Gert-Jan van den Bemd over "Gevonden Voorwerpen"
Het verfrissende is de herkenbaarheid van de gevoelens, die de schrijver oproept: persoonlijk maar tezelfdertijd universeel en generaties overstijgend, erg poëtisch verwoord maar tezelfdertijd ook zakelijk. Brocatus slaagt erin om ertussen te balanceren. "Gevonden Voorwerpen" is een boek dat je mondjesmaat moet savoureren om zo zelf de voorwerpen te vinden en opnieuw te ontdekken, er mijmerend bij stil te staan en je eigen leefwereld met een nieuwe blik te zien.
Richard Foqué over "Gevonden Voorwerpen"
Frans A. Brocatus:
Frans (1957) publiceerde zeven gedichtenbundels, een roman en een verhalenbundel "Gevonden Voorwerpen". Gedichten verschenen in bloemlezingen, poëziekalenders, tijdschriften. Ze werden o.a. bekroond met de Rinke Tolmanpoëzieprijs, Soest (NL) en de Antoon van Dyckprijs, Antwerpen (B). Dichtregels van hem werden in steen gekapt als onderdeel van het project "Poosplaatsen". Ze liggen verspreid in het Brabantse land.