In een drukke stationshal vergeet iemand zijn tas. Het wordt bijtijds ontdekt, de eigenaar wordt ter verantwoording geroepen. Hij liet zijn tas doelbewust achter, maar met welke reden? Wat te doen met iemand voor wie vragen belangrijker schijnen dan pasklare antwoorden en opinies, en die grote waarde hecht aan wat hij ‘toevalskunst’ noemt? Als zijn plan met de tas is verijdeld, verzint hij wel iets nieuws. Maar waarom met zoveel haast? Voor wie?
Met vaart en humor zet Désanne van Brederode de lezer regelmatig op het verkeerde been. Want is de man met de tas wel de hoofdpersoon in dit verhaal? Of zijn veel meer mensen in deze roman hoofdpersonen én vertellers? Een tas, een takje tijm, een stationshal zelf: ook die hebben recht van spreken.
