Angela Crott zet helder uiteen wat jongens wel nodig hebben: later naar de crèche, stevig ouderlijk gezag, korter en gescheiden onderwijs, maar vooral meer begrip voor jongenseigenschappen.
‘Baldadig, beweeglijk, lawaaierig en lui zijn jongens altijd geweest.’ – Angela Crott
Jongens hebben het moeilijk: ze halen lagere cijfers dan meisjes, haken eerder af op school, en volgen een opleiding op een lager niveau. Ook hebben steeds meer jongens ADHD, en ritalin wordt schrikbarend vaak voorgeschreven. Maar volgens historica Angela Crott is er met de jongens van tegenwoordig niets aan de hand, en bestaat ADHD niet.
Aan de hand van honderd jaar opvoedingsliteratuur en haar eigen ervaring als onderwijzeres en moeder van twee zoons, schetst Crott onze veranderende samenleving, die typisch jongensgedrag steeds minder waardeert.
Jongens hebben geen probleem, wij hebben een probleem met jongens. De eisen die ouders, school en de maatschappij aan jongens stellen doen hun geen goed. Wat hebben jongens wel nodig? Later naar de crèche, stevig ouderlijk gezag, korter en gescheiden onderwijs, en meer begrip voor jongenseigenschappen.
Angela Crott (1955) is oud-onderwijzeres, historica en moeder van twee zoons. In 2011 promoveerde ze aan de Radboud Universiteit Nijmegen op het proefschrift ‘Van hoop des vaderlands naar ADHD’er. Het beeld van de jongen in opvoedingsliteratuur (1882-2005). Eerder schreef ze ‘Is mijn zoon een macho? Over het opvoeden van jongens.’
‘Mooie historische analyse [...] Red de jongen, hij is het waard.’ Aleid Truijens, de Volkskrant
