Java en Nederland verenigd in één dichter.
Noto Soeroto debuteerde als dichter in 1915, met de bundel ‘Melatiknoppen’. Hij werd meteen opgemerkt door de grote aandacht voor esthetische details in zijn werk. Onder invloed van de Indische Nobelprijswinnaar Rabindranath Tagore liet Soeroto meer mystiek toe in zijn poëzie, een combinatie die tot bloei kwam in ‘Lotos en morgendauw’ (1920). Soeroto werd ook buiten Java gewaardeerd, doordat hij beschrijvingen van de Javaanse natuur doordesemde met een heel westerse belezenheid.
Noto Soeroto (1888-1951) was een Javaanse schrijver, cultuuractivist, danser en journalist. Hij was de eerste Javaanse dichter die tot de Nederlandse literatuur werd gerekend en verwierf bekendheid met zijn prozagedichten. Hij stond sterk onder invloed van Nobelprijswinnaar Rabindranath Tagore, over wie hij ook verschillende studies schreef. Hij kwam in conflict met de Indonesische onafhankelijkheidsbeweging. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd hij door de Japanners beschouwd als collaborateur met de Nederlandse koloniale macht en zij martelden hem. Hij overleefde de oorlog, maar stierf in armoede.