Weduwe met echtgenoot

‘Ik ben al vier jaar weduwe, alleen mijn man weet het nog niet.’ Dat schrijft Nancy Levy in haar openhartige memoire over het verlies van haar man aan alzheimer. In mei 2007 werd haar echtgenoot opgenomen op de psychogeriatrische afdeling van een verpleeghuis bij Zeist. Ze had toen ruim zes zware jaren achter zich. Na zijn opname moest ze het huis verkopen waar ze alle gelukkig jaren samen hadden gewoond, een ander huis kopen en inrichten en toen het stof begon te dalen, gebeurde wat ze al eerder vreesde: ze kreeg een burnout. Wekelijks bezoekt ze haar man, maar de bezoeken vallen haar zwaar. Dit is een nietsontziend eerlijk verslag over een groot verlies.