Zeg maar Joske is een poëtisch boek over een steeg en haar bewoners.
Over gisteren, vandaag of morgen.
Over alle dagen, die schijnbaar hetzelfde zijn.
Over zoeken. Over vinden.
Over een schattendoos.
Over onzichtbaar worden.
Over heel goed kunnen wachten.
Over de kleine, onschuldige wereld van Joske, die daar op haar eigen manier kleur aan geeft.
Marijke Guetens kreeg een flinke lepel muziek door haar pap geroerd.
Ze heeft altijd een lied in haar hoofd (ook wanneer het totaal ongepast is).
Soms zingt ze zo'n lied op een podium.
Marijke is regisseur en scenarist bij Het Geluidshuis.
Haar buik zit vol woorden en verhalen.
Soms schrijft ze een boek.
Dat is niet helemaal waar, want Zeg maar Joske is haar eerste boek, maar 'soms' staat zo mooi.
Roozeboos houdt van rommelen op haar balkon en knuffelen met haar pluizige hondje.
Ze kijkt naar de wereld met dezelfde ogen als toen ze kind was.
Als illustrator tovert ze die wereld op papier (en in het schuim van haar koffie).
Daar komen dan boeken van (niet van die koffie).
Roozeboos heet ook Anne Roos en is eigenlijk een zon.