Drenthe werd lange tijd als een onherbergzaam gebied beschouwd, een uithoek vol mysterieuze keienbouwsels die op de eindeloze heide de tand des tijds doorstonden. Op de schrale bodem leefde een slag mensen dat behoudend en wantrouwig van aard zou zijn. Latere reizigers en schilders prezen Drenthe juist als een pittoresk paradijs, een land van eeuwige roggevelden en bemoste daken. Ze ontdekten dat er onder die daken een bevolking huisde die zich niet op de voorgrond drong en in harmonie met de wereld leefde.

In dit boek komen vooral romantici aan het woord; de gloedvolle, mooi opgeschreven ontboezemingen van natuurminnaars en andere passanten.

Mijn Drenthe is een hommage aan het land van hei en struiken, ook wel het Pompeji van het noorden of de Assepoester van Nederland genoemd.

Van Gerrit Jan Zwier verschenen eerder onder meer: Het Noordelijke gevoel, Zilverig licht, Nieuw wandelboekje en Mijn wadden.

`Een juweel van vertelkunst. NRC Handelsblad

`Een liefdesverklaring in veelvoud. Trouw