'Ik heb deze bundel Paranoia genoemd, zonder te bedoelen dat de personages die erin optreden, aan deze geestesziekte lijden. Ik ben geen psychiater, ik stel geen diagnose.' Aldus Willem Frederik Hermans over zijn eerste bundel met onvergetelijke verhalen: 'Preambule', 'Manuscript in een kliniek gevonden', 'Paranoia', 'Het behouden huis', 'Glas' en 'Lottie Fuehrscheim'.
Velen bewonderen Hermans het meest om zijn verhalen en novellen omdat daarin het hermansiaanse universum in verhevigde vorm zichtbaar wordt. Ook in de hier gepresenteerde, de adem afsnijdende verhalen, die algemeen tot zijn beste werk worden gerekend, balt Hermans' hoofdthema zich samen: de wereld is een chaos en voor de mens in wezen onbevattelijk.