Kazernekind geeft de geschiedenis van de Molukkers in Nederland voor het eerst een gezicht. Het is een indrukwekkend verhaal over een sterke Molukse moeder die ondanks de barre omstandigheden haar kinderen in Nederland een nieuwe toekomst biedt.
In 1951 komen Jo en Bantji Polnaya met 4.000 andere gedemobiliseerde KNIL-militairen en hun gezinnen vanuit het tropische Indonesië naar het koude Nederland. Nadat Indonesië in 1949 onafhankelijk was geworden, hadden ze graag terug naar Ambon gewild, om zich aan te sluiten bij de beweging voor vrije Zuid-Molukken. Maar Soekarno verbood de terugkeer en ter afkoeling haalt Nederland de Molukse soldaten naar Kamp Schattenberg, voormalig Kamp Westerbork. Wat bedoeld was als een tijdelijke opvang wordt een verblijf voor langere tijd. De Nederlandse regering weet zich er geen raad mee, en onder de Molukkers groeit de frustratie met de dag.
Jo probeert er het beste van te maken. Ze zorgt voor haar snel groeiende gezin en start haar eigen Indonesische toko in Schattenberg. Ze worden gedwongen te verhuizen naar de Molukse wijk in Assen, waar hun elf kinderen op school en thuis ieder hun eigen weg zoeken als Molukkers in Nederland. Zoon Tommy voelt zich aangetrokken tot de Molukse vrijheidsstrijd en Jo krijgt steeds minder zicht op wat hij uitspookt. Tot haar schrik blijkt hij betrokken te zijn bij de gijzeling op de basisschool in Bovensmilde.
