‘U herkent mij niet,’ sprak hij, zijn hoed afnemend, ‘maar ik herken u wel, hoewel het al acht jaar geleden is dat ik u voor het laatst heb gezien. U was toen nog een kind. Ik ben Lavretski.’
Landheer Lavretski komt na een lang verblijf in het buitenland weer thuis op zijn landgoed in Centraal-Rusland. Hij heeft er lang over gedaan om het overspel van zijn vrouw, een lichtzinnig type, te verwerken en wil nu alleen nog het land beploegen. Dan ontmoet hij echter een serene, religieuze jonge vrouw, Liza. De twee voelen zich tot elkaar aangetrokken en hun toenadering krijgt perspectief als Lavretski in een roddelblaadje leest dat zijn vrouw is gestorven. De nieuwe liefde wordt echter al snel zwaar op de proef gesteld.