De digitale revolutie brengt een eigentijds proletariaat voort.
Fabrieksarbeiders zijn vervangen door informatieverwerkers, grootindustriëlen
door grootdatabezitters, machines door megaservers.
De industrialisering van de arbeid heeft plaatsgemaakt voor de industrialisering
van de geest, lichamelijke uitputting voor geestelijke
uitputting, milieuvervuiling voor mentale vervuiling.
In Het digitale proletariaat wordt de ontstaansgeschiedenis van een eigentijdse klasse geschetst. De digitale proletariër is een mens van wie
het hele bewustzijn - zijn aandacht, emoties en vriendschappen, zijn
ideeën en fantasieën - tot koopwaar is gereduceerd. Schnitzler maakt
inzichtelijk dat de mens zowel zijn handelingsbekwaamheid als zijn
levenskennis dreigt te verliezen. Totale proletarisering is het resultaat.
De bijtende kritiek van de auteur op de digitale cultuur noopt
tot bezinning.
