Hij komt Foucault tegen in de kroeg en ontmoet Picasso in een nachtclub, en gooit wijn over diens broek. Hij had seks met Madonna en hoort Björk hem persoonlijk toezingen naast de deur in de bar. De eindeloze stroom van gezichten op straat, artikelen op het internet, 9/11, de dood van dictators - alles is een boodschap aan hem en bestaat alleen omwille van hem.
Thomas Melle lijdt al jarenlang aan manische depressiviteit, een bipolaire stoornis. Hij vertelt over zijn persoonlijke drama's en langzame herstel, en geeft zo een buitengewoon inzicht in de belevingswereld van een patiënt. Het resultaat is een meeslepende kroniek van een verscheurd leven, een autobiografisch radicaal werk van de grootste literaire kracht.
'Waarschijnlijk heeft ieder mens een afgrond in zich waarin hij af en toe een blik durft te werpen; maar een manie is een hele tour door die afgrond, en wat u jarenlang over uzelf wist, wordt binnen de kortste keren ongeldig. En daarna begint u niet bij nul, nee, u glijdt af naar het diepste min, en niets is meer op een betrouwbare manier met u verbonden.'
