Een leven tussen altaar en activisme. In rake gesprekken ontvouwt zich de moed om zacht te zijn, midden in het maatschappelijke rumoer.
Pater Jan van Kilsdonk (1917-2008) was een legendarische figuur in de Amsterdamse studentenwereld. Kort voor zijn dood keek hij samen met Alex Verburg terug op zijn roerige leven, waarin hij geregeld in conflict kwam met Rome. Geen onderwerp bleef onbesproken. Van Kilsdonk was aalmoezenier in NSB-kampen, oprichter van de spraakmakende Studentenekklesia en godsdienstleraar van onder anderen Kees Fens, Huub Oosterhuis en Antoine Bodar. Als pastor was hij een steun en toeverlaat voor studenten, later ook voor aidspatiënten. Zijn gesprekken ‘in de woeling van het leven’ kregen vaak een vervolg in lange brieven. Hij was een barmhartig biechtvader, relativeerde ‘doodzonden’, gaf homoparen zijn zegen en koesterde ‘een stille hartstocht nabij te zijn aan mensen in nood’. Zijn levensverhaal is een moderne les in eerbied en medemenselijkheid.
