Zomer 2007: Dorian Dewit, een Gentse dertiger, neemt het vliegtuig naar Riga. Hij wil in het reine komen, antwoorden vinden. Want vragen zijn er genoeg. Of hij zijn leven wel op het juiste spoor heeft, bijvoorbeeld. En dan is er nog de geheimzinnige postume boodschap van zijn moeder, die in 1988 Letland bezocht tijdens een literaire excursie. Een boodschap die als een weerhaak onder zijn huid is blijven zitten. Bevat hij de verklaring van haar dood?
De Letse zon schijnt tropisch, maar de schaduwen van het verleden kapselen hem steeds dieper in. Het lokale verleden, maar ook dat van België. Terwijl hij probeert te reconstrueren wat er in 1988 precies is voorgevallen, beginnen ruimte en tijd, werkelijkheid en fictie steeds meer door elkaar te lopen. Hij zoekt houvast bij Ineta, zijn gids, die hem laat zien dat Letland en België meer delen dan alleen een dramatische geschiedenis.
Uiteindelijk belandt hij op een sprookjesachtige plek bij de Litouwse grens, waar tsarentijd, Sovjetperiode en het vrije Letland tot een wonderlijk amalgaam zijn samengesmeed in de vorm van een landelijk hotel. Hij raakt er verwikkeld in iets wat hij wanhopig had willen vermijden: de liefde...
Compromisloze roman over een zoekende eenling, tegen de achtergrond van een Belgische regeringscrisis.
Een queeste, drijvend op mysterie en passie.
Een verkenning van de diepste krochten van de menselijke psyche, waarvan het slot de lezer als een bijl in de nek valt.
