‘In het buitengebied’ van Adriaan van Dis is een roman over alleen wonen en de verwerking van een depressie. Een schrijver heeft zich gevestigd in een afgelegen vallei – ver van de stad en zijn vrienden. De stilte is tastbaar. In de lente hoort hij de vliesjes van de haagbeuk knappen, maar het sterkst klinkt een tergende binnenstem, die de man confronteert met zijn angsten en obsessies.
Van Dis toont in deze roman in verhalen hoe men zich kan harnassen tegen alleen zijn en hoe obsessief het verlangen naar de dood kan zijn. Ook geeft hij in ‘In het buitengebied’ een prachtig tijdsbeeld van een veranderend Nederland. Niet altijd even vrolijk, al weet Van Dis het met zijn ironie en zelfspot gelukkig licht te houden. Ja, vrolijk zelfs.
