In de gedichten van De Coninck gaat het er niet om grote vraagstukken op te lossen, evenmin wordt er gepoogd een vaststaande waarheid te vinden. De dichter zoekt in zijn werk naar iets anders: het alledaagse. Door middel van speelse omgang met taal probeert hij de werkelijkheid te ontmaskeren, illusies te doorgronden en de absurditeit van het dagelijks bestaan bloot te leggen. Met prachtige beelden en onverbloemde bewoordingen geeft hij rake karakteriseringen van de wereld om hem heen. Daarnaast schroomt hij niet om in zijn gedichten zijn poëticale opvattingen openlijk uit te dragen.
Met Geef me nu eindelijk wat ik altijd al had bewijst Kristien Hemmerechts, weduwe van De Coninck en bezorgster van deze bloemlezing, zich als groot kenner van zijn werk.
