Na de dood van haar vader reist de achttienjarige Senne van Jakarta, waar ze is opgegroeid, naar Nederland om zich daar in het leven van haar opa te verdiepen. Haar broer Dian zwerft op dat moment rond in Indonesië om de beschuldigingen van zijn moeder aan het adres van hun overleden vader te weerleggen. Senne en Dian zijn kinderen van hun tijd: internet is een tweede huis, en de dreiging van terrorisme een gegeven. Door hun duik in het verleden worden ze geconfronteerd met de grenzen van hun eigen geweten en dat van hun naaste familie.
Vervlochten grenzen vertelt aan de hand van een familiegeschiedenis over de driehoeksverhouding Nederlands-Indië, Indonesië en Nederland. De rode draad is het verhaal van opa, een ex-KNIL-militair, die het op zijn sterfbed betreurt dat hij zestig jaar geleden niet voor de onafhankelijkheid van zijn geboorteland koos.
Marion Bloem is dé chroniqueur van Nederlands-Indië. Zonder nostalgie maar met compassie beschreef zij in eerdere romans het Indische milieu waar zij zelf deel van uitmaakt. Ook het nieuwe Indonesië heeft zij beschreven. Toch is de wijze waarop zij bovengenoemde drie werelden in Vervlochten grenzen met elkaar verbindt, vernieuwend. Bloem, een echte kosmopoliet, verlegt haar grenzen met Vervlochten grenzen.
