Nadat de relatie met zijn vriend ontrafelt, ontdekt een schrijver dat hij niet meer kan werken aan de gedichten waaraan hij in de voorgaande jaren was begonnen. In plaats daarvan begint hij notities te maken, op zoek naar iets dat zijn dagen samenhang kan geven. Hij probeert, in de maanden na de breuk, de betekenis te begrijpen van wat hij meemaakt.

Met de intimiteit en scherpe helderheid van zijn poëzie schrijft Roelof ten Napel zijn meest persoonlijke boek tot nu toe: het portret van een band in de vorm van het brokstuk dat achterbleef, een reflectie over herinneren, tijd en verlies.