Met ragfijne spanning en een intieme, vrouwelijke stem weeft Mia Graf verhalen waarin verlangen en nabijheid het ritme bepalen. Haar bundel is sensueel en modern, zonder vulgariteit of clichés – maar doordrenkt van psychologische diepgang, subtiele erotiek en momenten die onder de huid blijven nazinderen. Hier wordt het lichaam niet alleen begeerd, maar ook gezien, geraakt en onthuld in al zijn kwetsbaarheid.
In het titelverhaal Het medisch centrum volgt de lezer Tallie, een jonge arts die haar eerste dag begint in een imposant ziekenhuis van glas en marmer. Terwijl ze probeert haar plaats te vinden tussen routines en verantwoordelijkheden, ontmoet ze Kyle, een collega met een glimlach die even zelfverzekerd als ontregelend is. Achter de professionele façade van witte jassen en steriele gangen ontvouwt zich een broeierige spanning die moeilijk te negeren valt – een spel van blikken, aanrakingen en beloftes die even verleidelijk als gevaarlijk zijn.
Het Charles Montgomery Medisch Centrum binnenlopen was alsof ik een andere wereld betrad: glanzend marmer, spiegelend glas, het gehaaste ritme van dokters en verpleegkundigen. En toen, vlak voor de liftdeuren sloten, verscheen hij – een jonge man met ogen als vloeibare honing. Zijn blik streek over mijn gezicht en lichaam alsof hij elk detail wilde vastleggen, en ik voelde hoe mijn wangen gloeiden. Het was een ontmoeting die in een fractie van een seconde mijn hartslag versnelde, alsof de muren van dit klinische gebouw plotseling doordrenkt waren met een intiem geheim dat alleen wij deelden.
Zo verstrengelt Mia Graf sensualiteit met verhaal, verlangen met verleiding.
En soms begint de grootste roes niet in een slaapkamer – maar in een ziekenhuishal, met een blik die alles in beweging zet.
