In dit essay valt Piketty met de deur in huis: geen enkel land heeft het perfecte systeem gevonden om racisme en discriminatie te bestrijden. De uitdaging is om te komen tot een nieuw model, transnationaal en universeel, dat antidiscriminatiebeleid plaatst in het algemenere kader van een sociaal-economisch beleid gericht op gelijke kansen, dat uitgaat van de realiteit van racisme en discriminatie. Waarmee we onszelf kunnen voorzien van de middelen om deze te meten en te corrigeren, zonder echter identiteiten te bevriezen: die zullen altijd pluriform en meervoudig zijn.
Met een nawoord van Marjolein Moorman.
